Skoszewko graniczy z terenami utworzonego w 1990 r. Zaborskiego Parku Krajobrazowego. Jego powierzchnia wynosi 31 279 ha. Rozciąga się na zróżnicowanych pod względem ukształtowania powierzchni, falistych i pagórkowatych terenach południowej części Równiny Charzykowskiej. W wielu miejscach Parku zachowały się do dziś zespoły roślinne zbliżone do pierwotnych. Spotkać tu możemy liczne reliktowe i chronione gatunki roślin. Znaczną część obszaru parku zajmują lasy należące do kompleksu Borów Tucholskich. Dominują w nich bory sosnowe. Na obrzeżach jezior spotkać można zachowane w stanie naturalnym bory bagienne. Bory Tucholskie to największy obecnie zalesiony obszar w Polsce - zalesienie wynosi około 50%.

Znaczną część powierzchni Zaborskiego Parku Krajobrazowego zajmują jeziora, zróżnicowane pod względem powierzchni od 1,2 ha do 1 363,8 ha. Występują w nich liczne gatunki roślin, charakterystyczne wyłącznie dla kryształowo czystych wód (m. in.: stroiczka wodna, poryblin jeziorny, brzeżyca jednokwiatowa, wywłócznik skrętolistny, jeżogłówka pokrewna, elisma wodna). Jeziora Parku obfitują w 31 gatunków ryb, niektóre rzadko spotykane (np. sieja, sielawa). Najliczniej reprezentowana jest rodzina karpiowatych - 17 gatunków (płoć, lin, leszcz, krąp, karp, karaś pospolity, karaś srebrzysty, ukleja, jaź, kleń, certa, kiełb, różanka, słonecznica, amur biały, tołpyga biała, tołpyga pstra). Ponadto wody Parku zamieszkują między innymi: okoń, węgorz, szczupak.

Okres późnego lata i jesieni to pora wysypu grzybów w tutejszych lasach. Występują tu liczne gatunki grzybów jadalnych, m.in.: borowiki, koźlarze, podgrzybki, rydze, gąski, maślaki, kurki.

Na szczególną uwagę zasługuje wyjątkowo bogata, obejmująca aż 259 gatunków flora porostów. Są one roślinami wybitnie wrażliwymi na zanieczyszczenia atmosfery. Ich obfitość świadczy o niezwykłej czystości powietrza tej części Borów Tucholskich.

Wyjątkowo malowniczy, charakterystyczny element krajobrazu Parku to gęsto rozsiane zbiorowiska roślinności torfowiskowej.

Płazy reprezentowane są przez traszki, wiele gatunków żab (trawna, moczarowa, jeziorkowa, rzekotka drzewna), ropuchy (szara, zielona, paskówka), kumaka nizinnego, grzebiuszkę ziemną. Z gadów najczęstsza jest urocza jaszczurka zwinka, która upodobała sobie miejsca suche i nasłonecznione.

Do najcenniejszych gatunków ssaków należą bobry, wydry i nietoperze (zamieszkuje tu 8 gatunków nietoperzy: gacek brunatny, karlik większy, borowiec wielki, nocek Natterera, karlik malutki, mroczek późny, nocek rudy, nocek duży). Bardzo licznie występują jelenie oraz sarny, mniej licznie - dzik. Na otwartych przestrzeniach pól żyje zając, zaś w pobliżu osad ludzkich jego krewniak - królik. Spośród większych drapieżników najliczniejsze są lisy oraz jenoty. Pozostali mieszkańcy Parku to borsuki i kuny, z gryzoni zaś - ryjówki, nornice oraz badylarki.

Na śródleśnych łąkach uwagę przykuwają piękne motyle. Wśród nich prawdziwym klejnotem jest paź królowej.

Park zamieszkują liczne gatunki ptaków, w tym - wiele gatunków chronionych. W lasach spotkać można orła bielika oraz największą z polskich sów - puchacza. Najczęstszym ptakiem drapieżnym jest myszołów. Przy brzegach dużych zbiorników wodnych występuje błotniak stawowy. Nierzadko spotkać można krogulca i jastrzębia gołębiarza. Najpowszechniejszy ptak wodny to łabędź niemy, częste są również łabędzie krzykliwe i czarnodziobe. Pozostali skrzydlaci rezydenci Zaborskiego Parku Krajobrazowego to kormorany, czaple siwe, kilka gatunków kaczek (krzyżówka, cyranka, cyraneczka, głowienka, czernica, gągoł), żurawie, zimorodki oraz dzięcioły (pstry, czarny oraz sporadycznie - zielony).